ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Κων/νος Αδριανουπολίτης

Εκπαιδευτικός-ερευνητής

Στις σύγχρονες ευνομούμενες κοινωνίες το δικαίωμα για μόρφωση και εργασία των πολιτών θεωρείται αυτονόητο.

Οι δύο παράμετροι, της μόρφωσης και της εργασίας, αποτελούν βασικό εκπαιδευτικό στόχο του σύγχρονου σχολείου και της εκπαίδευσης (σύνοδος της UNESCO 2004).

Η μόρφωση, η παιδεία, η εκπαίδευση θεωρούνται, διαχρονικά, αναλλοίωτες αξίες και απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαμόρφωση υπεύθυνων πολιτών με κοινωνική και δημοκρατική συνείδηση.

Η εκπαίδευση, σήμερα και στο παρελθόν, έχει διττό ρόλο, την παροχή γενικών γνώσεων και ταυτόχρονα ειδικών επαγγελματικών γνώσεων ώστε να εξυπηρετούνται οι μορφωτικές και βιοποριστικές ανάγκες του ατόμου.

Ο ρόλος της εκπαίδευσης σήμερα στην ανάπτυξη και την οικονομία της γνώσης είναι σπουδαιότατος αλλά και δυσχερής. Το σχολείο, σαν καθρέφτης της κοινωνίας, οφείλει να αναπροσαρμόζεται συχνά ώστε να συμβαδίζει με το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Οι σχεδιαστές και μελετητές των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα ύπαρξης σχολείου γενικής εκπαίδευσης και σχολείου τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Αυτό είναι αποτυπωμένο στα εκπαιδευτικά συστήματα και των 25 κρατών-μελών της Ε.Ε. όπου στην ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (λυκειακή βαθμίδα) λειτουργεί γενικό σχολείο και επαγγελματικό σχολείο, όπως φαίνεται στη σχετική βιβλιογραφία του επίσημου δικτύου εκπαιδευτικών πληροφοριών Eurydice.

Μικτό (ενιαίο) σχολείο γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν λειτουργεί πουθενά.

Με το νέο νόμο, για την ΤΕΕ, το επαγγελματικό λύκειο (ΕΠΑΛ) θα παρουσιάζει έλλειμμα γενικής παιδείας ως προς το γενικό λύκειο και έλλειμμα τεχνικής εκπαίδευσης ως προς την επαγγελματική σχολή (ΕΠΑΣ). Ωστόσο το σχολείο αυτό θα δίνει ταυτόχρονα ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ισότιμο με το απολυτήριο του γενικού λυκείου και ΠΤΥΧΙΟ ισότιμο με το πτυχίο της ΕΠΑΣ!

Οι εμπνευστές, λοιπόν, της μεταρρύθμισης αυτής, ανακάλυψαν το ιδανικό σχολείο. Αν το ΕΠΑΛ δίνει πράγματι εφόδια γενικού λυκείου και τεχνικής σχολής, για ποιο λόγο, να μην έχουμε στην Ελλάδα ένα και μόνο σχολείο το οποίο θα μας τα παρέχει όλα;

Με το νέο νόμο ιδρύεται η ΕΠΑΣ η οποία θα έχει γνωρίσματα «περιθωριακού σχολείου» διότι δεν θα διδάσκονται καθόλου μαθήματα γενικής παιδείας, οι απόφοιτοι δεν θα έχουν διέξοδο προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και ο τίτλος που θα παρέχουν δεν θα είναι ισότιμος με σχολείο λυκειακής βαθμίδας.

Με τους πειραματισμούς η Ελληνική πολιτεία δείχνει, για άλλη μια φορά, ότι δεν μπορεί να κατανοήσει ότι ο «μεγάλος ασθενής» είναι η γενική εκπαίδευση από την οποία η τεχνική εκπαίδευση «κληρονομεί» όλα, σχεδόν τα εκπαιδευτικά προβλήματα. Τι έκανε το ΥΠΕΠΘ για αναβάθμιση της γενικής εκπαίδευσης; Μετονόμασε το ενιαίο λύκειο σε γενικό λύκειο…

Η νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της ΤΕΕ θα είναι θνησιγενής γιατί απλούστατα δεν εξέλιπαν οι λόγοι για τους οποίους απέτυχαν οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις και τα 2 σχολεία στον ίδιο χώρο έκαναν το τοπίο πιο θολό.

Το δικαίωμα των νέων για να εργαστούν σα μεσαία στελέχη της οικονομίας θα περιοριστεί περισσότερο. Ο μονόδρομος νηπιαγωγείο-πανεπιστήμιο θα διευρυνθεί παρά την καθιέρωση του βαθμού βάσης στις πανελλήνιες.

Η Ελληνική οικογένεια θέλει τα παιδιά της γιατρούς και μηχανικούς και αγνοεί για τις νοσοκόμες και τους τεχνίτες που έχει ανάγκη ο τόπος.

Υπάρχει λύση; Υπάρχει εάν το τεχνικό σχολείο γίνει ελκυστικό και ο σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός λειτουργήσει σωστά. Τότε ο Έλληνας γονιός θα προτιμήσει το γιο του εργαζόμενο υδραυλικό παρά άνεργο δικηγόρο.



Δημοσιεύτηκε στον «Κόσμο του Επενδυτή» στις 13-8-06